24 december 2018

Warcross

Warcross is een virtual reality game en de hele wereld speelt het. Ook Emika Chen, een extreem goede hacker. Emika heeft geldproblemen. Ze moet geld hebben anders wordt ze door haar huisbaas op straat gezet. In een wanhoopsactie probeert ze een power-up te stelen tijdens het Warcross openings event. Miljoenen mensen kijken naar dit event. Maar wanneer Emika de power-up bemachtigd heeft, wordt ze opeens zichtbaar in het midden van de wedstrijd. Hideo Tanaka, de maker en bedenker van het spel, laat Emika halsoverkop naar Tokyo komen. Daar neemt hij Emika in dienst om een mysterieuze hacker op te sporen. Zero. Deze hacker probeert de Warcross wedstrijden te dwarsbomen. Om Emika de maximale slagingskans te geven wordt Emika als Wildcard ingezet. Een wildcard is iemand die kan worden gekozen om mee te spelen bij de jaarlijkse Warcross wedstrijden. Iedereen is verbaasd als Emika wordt gekozen. Ze speelt mee met de Phoenix Riders, 1 van de 16 Warcross teams. Hoe langer Emika meedoet met het spel hoe dichter ze bij de oplossing lijkt te komen. Maar als ze eindelijk het complot heeft opgelost valt haar hele wereld in. Wie is er nou de goed en wie is nou de slechterik?

Dit boek las erg makkelijk en snel weg. Ik heb ervan genoten omdat het je een blik in de toekomst geeft. Ik hoop dat er misschien nog een deel 2 komt van het boek, dan ga ik die ook sowieso lezen, want ik had nog heel veel vragen aan het eind van het boek. Ik geef het boek een 8 omdat het erg leuk was maar het einde...

Onruststokers

Alena woont bij haar oudere broer Danny en zijn vriend Nick. Haar moeder is overleden toen ze 3 was. Iedere keer wanneer Alena Danny naar hun moeder vraagt, reageert Danny boos of geïrriteerd. Sinds kort worden ook nog supermarkten in haar buurt verwoest. En als ergste gaat Danny dan ook nog werken voor Jacob Carlisle, een politicus die de koffiebar van Nick probeerde te sluiten. Alles verandert als ook de koffiewinkel wordt vernietigd. Alena’s favoriete plekje op de wereld is weg. Nu zet ze echt haar zinnen op het erachter komen, wie haar moeder nou was. Ze zoekt contact met een oude vriendin van haar moeder. Helaas komt Danny erachter en wordt hij boos. Danny probeert alles op alles te zetten om Alena ervan te weerhouden om erachter te komen wie hun moeder was. Zal het Alena lukken om achter het grote geheim van haar moeder te komen?

Dit boek vond ik erg leuk om te lezen. Het is geschreven in de ik-vorm. Ook dit boek laat je het leven zien van een andere kant waarbij je niet een man en een vrouw als ouders hebt, maar twee mannen als ouders. Het boek was simpel te lezen, maar er gebeurde niet echt heel veel actie ofzo. Dat vond ik toch wel beetje jammer. Ik geef het boek een 8 omdat het leuk was maar er had wel iets meer mogen gebeuren.

Luchtpiraten

Zoya DeLarose is een wees in het weeshuis ... . Dagelijks denkt ze over haar saaie leven na. Ze wil zo graag iets anders zijn. Plotseling wordt meneer Whycherley, de directeur van het weeshuis, vermoord door een piraat die Kane heet. Vanaf dat moment verandert haar hele leven. Zoya moet vluchten voor Kane en wordt opgenomen op door Vaspine, de kapitein van “De Waterjuffer”. De Waterjuffer is een luchtschip en kapitein Vaspine rekruteert Zoya als piraat. Vaspine blijkt Zoya’s ouders te hebben gekend en vertelt Zoya waarom de piraat Kane achter haar aanzit. Zoya’s ouders blijken de beste luchtpiraten te zijn van het tijdperk. Kane en Vaspine waren piraten bij hen in dienst. Ze beroofden alleen de rijken en gaven de buit aan de arme mensen. Alles ging goed totdat Zoya werd geboren en Kane besloot om muiterij te plegen. Kane vermoordde Zoya’s ouders en Vaspine wist maar net op het laatste moment weg te komen. Vaspine beloofde plechtig om Zoya veilig te houden en gaf haar in handen van Meneer Whycherley. Maar nu weet Kane waar Zoya is en zal hij niet rusten voordat hij ook Zoya heeft vermoord. Zoya moet vluchten maar waarheen? En zal Kane haar te pakken krijgen?

Dit boek las erg snel weg en niet alleen omdat het zo leuk was maar ook omdat het zeer grote letters heeft. Ik vond het boek leuk maar eigenlijk was het een beetje kinderachtig voor mij om te lezen. Wel was goed geschreven en niet langdradig, er gebeurde altijd wel iets.  Ik geef het boek een 8 want het is erg leuk maar beetje kinderachtig. (Want voor kinderen vanaf 10 jaar)

Otis

Otis is een zeventienjarige jongen. Hij leeft alleen met zijn moeder in een flatje. Zijn vader is lang geleden overleden maar dat weet Otis niet. Zijn moeder en Otis hebben een slechte relatie. Otis wordt zijn moeder zo zat dat hij besluit om haar te laten verdwijnen voor bepaalde tijd. In de flat woont ook een vriendin van hem, die hem vraagt om op te passen op een paar kinderen. Alle kinderen worden opgehaald behalve 1 jong meisje. Wat moet Otis doen? Het kind helpen en doen wat nooit voor hem is gedaan? Of het arme meisje achterlaten aan het lot? Otis besluit om het meisje te helpen en neemt haar mee naar zijn appartement. Wanneer hij een week later rondloopt door de stad komt de vader van het meisje haar op een nogal ruwe manier ophalen. Otis begint zich af te vragen of het wel goed gaat met het meisje. Eerst wordt ze achtergelaten door haar ouders en later sleurt haar vader haar weer mee. Otis besluit om uit te zoeken wat er mis is. Loopt het allemaal goed af en is het meisje goed terecht? Of moet Otis echt wat doen?

Dit boek vond ik erg leuk om te lezen. Ik had het binnen twee dagen al uit. Het was leuk grappig en je ziet het leven ook eens van een andere kant waarin het niet raar is om geldgebrek te hebben. Dit boek laat een lastige keus zien in het leven van Otis en dat maakt het weer leerzaam. Het boek was niet langdradig en goed geschreven. Ik geef het boek een 9.5 want het staat vanaf nu zeker op mijn lijst met favoriete boeken. Lezen dus!

Hoe Tortot zijn vissenhart verloor

Je ziet dat dit boek al speciaal is aan de buitenkant, met de vele tekeningen. Prachtig getekend. Ik verwachtte daarom veel van het boek, want met zo'n mooie buitenkant moet het toch wel een goed verhaal zijn.

En dan begin je te lezen. Het is geschreven als een sprookje, en dat is toch heerlijk. Maar eerlijk is eerlijk: het is geen sprookje voor kleinere kinderen. Het speelt zich af in de oorlog, en soms brengt dat gruwelijke dingen met zich mee. Denk hierbij aan verminkte gezichten, soldaten die lichaamsdelen zijn kwijtgeraakt, en aan personen die alleen maar aan macht kunnen denken. En dat wordt zo goed beschreven dat je het helemaal voor je ziet. Soms zijn er zelfs nog tekeningen aan toegevoegd. Het is dus best realistisch, al is het een sprookje.

Het is best simpel geschreven. Ook is het verhaal simpel en goed te volgen. Maar doordat alles wordt beschreven, en doordat je ook je soms ook teruggaat in de tijd, naar de jeugd van Tortot, is het toch een complex en mooi verhaal geworden. Het is niet een verhaal dat je snel vergeet. Ik moet daarbij wel zeggen dat ik het einde al snel kon voorspellen, maar dat maakt niet uit, want het blijft spannend tot aan het einde. Nog één minpuntje is dat ik het brede boek nogal irriterend vind. Als je het boek uitklapt, is het heel erg breed, en dat is niet altijd fijn voor het lezen.

Maar dat maakt niet zo erg uit, want het verhaal is origineel, prachtig en spannend.

En dan het verhaal. Het hele verhaal gaat over Tortot, een oorlogskok die van alles wel wat verrukkelijks maakt. Hij werkt dus voor soldaten, in de oorlog, en gevoelens zijn daar niet nodig, alleen maar onhandig. Dus heeft hij, hij noemt het zelf zo, een vissenhart. Maar dat verandert toch een beetje als George in zijn leven komt. George is een kleine en jonge soldaat, en hij is eigenlijk de tegenpool van Tortot. Hij zal het hart van Tortot, en misschien ook wel van ons, doen smelten.

12 november 2018

Een schitterende chaos

Ava voelt zich verlaten door de dood van haar beste vriendin Kelly. Ze is de hele tijd chagrijnig en het boeit haar niet zo veel meer. Ze heeft ook een rare relatie met de broer van haar vriendin Kelly, het is allemaal zo raar zonder Kelly, die altijd zo vrolijk en populair was. Bij Magic Kebab, de kebabtent waar ze werkt is het gelukkig nog wel allemaal hetzelfde. Daar gaat ze dus ook nog lang niet weg. En dan heb je Gideon, die daar komt werken. Ik zal even uitleggen wie hij is, want hij is de tweede hoofdpersoon in dit verhaal. Hij is onzeker en verlegen, en piekert over heel veel dingen. Hij voelt zich alleen thuis als hij gedichten schrijft, want dat kan hij als de beste. Niet dat hij ze wil opdragen, want daar is hij veel te onzeker voor. En dan maakt hij nu de engste stap van zijn leven, namelijk gaan werken op een plek die totaal onbekend voor hem is. Hoe zal dat uitpakken? Zoals je snapt begint er langzamerhand een band te groeien tussen de stoere maar verdrietige Ava en de onzekere maar leuke Gideon...
Een schitterende chaos heet het boek. En dat is terecht. Want het verhaal wat Claire Christian nu heeft geschreven is inderdaad schitterend maar chaotisch. De band die wordt opgebouwd tussen Ava en Gideon is prachtig, maar het gaat niet over een rechte weg. Want deze twee jongeren hebben het allebei heel zwaar (gehad) en die pijn wordt niet zomaar geheeld. Daarom zitten er ook een hoop droevige en pijnlijke momenten in het verhaal verwerkt. Het is een mooi boek, en soms moet je een traantje wegpinken, maar meestal is het geweldig en wordt je helemaal blij. Ik vond het geweldig, het laat je nadenken en lachen. Een onvergetelijk boek.

PIPER PERISH

Je ziet al aan de kaft dat dit een bijzonder boek gaat worden, met dat opvallende meisje met de rode zonnebril en het witte haar. En dat is het ook. Het boek gaat over het kunstzinnige meisje Piper Perish, in haar laatste jaar van school. Dat is altijd al een moeilijk jaar voor velen, en dus ook voor Piper. Om vele redenen. Het gaat uit met haar vriendje, waarmee ze al heel erg lang een relatie had. Dat is natuurlijk zwaar. En dan heb je ook nog haar zus Marli, die vreselijk gemeen kan zijn. Die woont nog thuis en heeft op alles wat op te merken. Dus thuis gaat het niet goed, met de liefde ook niet, wat heb je dan nog meer? Oh ja, school. Piper zou dolgraag met haar twee beste vrienden naar de kunstacademie in New York willen, maar het is de vraag nog maar of dat kan. Er worden namelijk maar heel weinig mensen toegelaten op die school. Maar Piper wil zo graag weg van haar thuis, zo graag.. Ze zou alles doen om daar te komen. Ze wil weg.
Een heerlijk drama, zeg. Er gebeuren zo veel rampen, die Piper heeft maar een zware tijd. Als je het boek uit hebt, wat sowieso snel is, ben je toch blij dat je zelf nog zo'n rustig leventje hebt. Maar het is wel een heel mooi boek. Mooi maar heftig. Ik heb er niets op aan te merken. Het is precies een boek waar ik van houd, er staan kleine tekeningetjes in, en er zit humor, drama en spanning in. Het is geweldig.

De schaduwen van Radovar

Dit verhaal begint met Jona, een meisje dat met haar familie woont in de hoge flat Sterrenlicht, midden in Radovar. Haar broertje Jimmy hangt altijd met zijn vrienden, zoals de meeste jongeren doen in de flat. Maar Jona is niet zo. Zij heeft nauwelijks vrienden, alleen de vreemde concierge Zalman is haar vriend. Hij wordt vermeden door de meeste mensen, en heeft een eng gezicht, maar dat maakt Jona helemaal niks uit. Hij is heel aardig en snapt het gevoel om gevangen te zitten in de stad. Verder leidt Jona een heel normaal leven, ze werkt hard om de score van haar familie te verhogen zodat ze hogerop komen in de flat, wat iedereen doet. Ze wordt niet raar aangekeken. Maar dan gebeurt er toch iets opmerkelijks: iedereen doet raar over haar oma, en haar oma zelf is ziek. Ze wil haar oma heel graag helpen, en dan komt ze iemand tegen: Killian. Hij woont niet in Sterrenlicht, maar op een geheime plek. Hij laat haar de waarheid zien van de stad. Jona vindt dat ze iets moeten doen, en snel ook! Maar hoe?

De schaduwen van Radovar, geschreven door Marloes Morshuis, is een erg spannend en speciaal boek. Je komt in een hele andere wereld. Het is heel goed bedacht, en erg origineel. Je leest het zo uit, omdat het dus zo spannend is door de vele gebeurtenissen in het boek. Het heeft een beetje iets weg van van Divergent (geschreven door Veronica Roth), zo'n verlaten stad met een stadssysteem waar iedereen voor leeft maar waar het toch misgaat. Het is niet helemaal hetzelfde, maar het doet me daar toch aan denken. Ik zou het boek zeker aanraden aan Divergentfans of anderen die van spannende boeken houden. Gewoon doen!

18 oktober 2018

Ministerie van Oplossingen

Nina werkt samen met haar vrienden Ruben, Alfa en de oude mevrouw Vis voor het Ministerie van oplossingen. Het Ministerie van Oplossingen werd opgeheven in 1953 omdat mensen verklapten dat het Ministerie bestond, terwijl dat nooit verteld mocht worden. Mevrouw Vis mocht het weer oprichten, als ze, in het geheim samen met 3 anderen 3 zaken zou oplossen. 65 jaar later gebeurde het, en nu bestaat het Ministerie dus weer.

Als de nieuwe spullen binnen krijgen om zaken op te lossen, zoals een computer, vermommingen en een spiegel waarin ze kunnen zien hoe ze zich moeten vermommen, komt er gelijk een melding binnen als ze de computer aansluiten. Er staat dat er nog een lopende zaak is: De zaak van de vermoorde huisbaas en de verdwenen Van Gogh. De zaak is geopend op 4 maart 1953, 3 dagen voordat het Ministerie werd opgeheven. De zaak is na 65 jaar namelijk nog steeds niet opgelost. De vriendin van mevrouw vis, Tirza had nog een boek waar de aantekeningen van de Van Gogh zaak in stonden. Als ze op bezoek gaan bij Tirza gaan ze naar een snackbar die in 1877 een cafe was. Op een avond kwam een koetsier het cafe binnen en raakte aan het gokken. Hij verloor heel vaak, maar had geen geld om te betalen. Daarom wilde de barman de tekening hebben die de koetsier bij zich had. Een tekening die een van de mannen die de koetsier had vervoerd had gemaakt. Toen de barman overleed kwam de tekening in het huis van zijn zoon te hangen die hem later weer aan zijn zoon gaf. Hendrik Amer. In 1953 was Hendrik 29 jar oud en woonde hij in Rotterdam met zijn vrouw en baby. Ze hadden het niet makkelijk, maar ze waren wel gelukkig. Alleen ze moesten behoorlijk wat schulden aflossen. Daarom nam de huisbaas van Amer de tekening mee. Eerst vond Hendrik het goed maar later werd hij heel boos. Toen de huisbaas de straat uitliep schreeuwde hij hem na dat hij de tekening van zijn opa terugwilde. Dat werd door de hele straat gehoord. De huisbaas ging met de tekening naar een taxateur, iemand die weet hoeveel geld schilderijen waard zijn. De volgende dag werd hij dood gevonden door zijn huishoudster. De politie ging de zaak onderzoeken en kwam er achter dat hij net een tekening had gekregen van Amer die heel kwaad was geworden. Heel duidelijk bewijs hadden ze niet maar Hendrik was een grote en sterke man en de hele straat had hem gehoord. Maar het Ministerie weet wel beter: Hendrik is niet de schuldige, maar wie dan wel? De tijd dringt, want hun vijanden de Zilvermannen zijn ook actief bezig..

Het Ministerie van Oplossingen en de verdwenen Van Gogh is het 2de deel van de serie Het Ministerie van Oplossingen. Het boek is spannend en heeft veel geheimen die je niet verwacht. Je hoeft niet deel 1 gelezen te hebben om dit deel te begrijpen want voorin staat nog een handige samenvatting. Als je zin hebt in een redelijk luchtig en vrolijk boek is dit zeker een aanrader. Leeftijd minimaal 9, maximaal 14. Voor jongens en meisjes. Het boek krijgt van mij een 7,5 omdat het een mooie toevoeging is op het eerste deel uit deze serie. 

Bestemming onbekend


Wanneer de grootmoeder van Rider sterft is er nog maar een familielid waar ze heen kan: Een oudoom in Chicago. Ze is het inmiddels wel gewend om te verhuizen en dingen achter te laten. Doordat haar moeder grote problemen had moest ze steeds naar haar grootmoeder en als ze daar dan een beetje gewend was aan alles, weer terug naar haar moeder. Maar toch voelt deze reis anders, ze is op weg naar een plek waarvan ze niks weet. In de trein probeert ze zichzelf te vinden. Ze komt erachter dat een trein veel meer is dan alleen een praktisch vervoermiddel, maar dat je er ook nieuwe mensen leert kennen, en vrienden maakt. Zoals de oude Carlos, Neal van de kantine, een padvinder, en haar ‘bewaakster’ Dorothea.

Bestemming onbekend is een simpel verhaal, dat goed uitgewerkt is. Doordat Rider op haar eerste dag al haar geld uitgeeft, moet ze de rest van de dagen op verschillende manieren eten zien te krijgen. Soms wordt er door het verhaal heen een droom of herinnering beschreven. Dat is op een niet-storende en goede manier gedaan. Soms lijkt het dat de treinreis wel erg lang duurt, maar het wordt niet saai om te lezen, want er gebeuren wel elke keer nieuwe dingen. Minpuntje- is dat sommige personen elkaar helemaal niet ontmoeten, terwijl dat wel leuk kan zijn.
Ik geef het boek het cijfer 7, omdat het verhaal goed is, maar wel nog dingen aan toegevoegd kunnen worden. Het boek is voor jongens en meisjes en geschikt voor kinderen van ongeveer 10/11 jaar.

19 juli 2018

De schaduwen van Radovar

De schaduwen van Radovar gaat over Jona. Jona is een stoere meid en lijkt te wonen in de onschuldige stad Radovar. Ze woont hier in Sterrenlicht, een grote flat in de ruimte wijk. Iedereen in deze stad is afhankelijk van ‘de familiescore’. Stel dat je een regel overtreedt, dan gaan er direct punten van ‘de familiescore’ af. Jona wil graag ontsnappen aan het systeem. Dat kan ook wanneer ze naar de klusjesman Zalman gaat. Helaas gaat het fout als Jona voor haar oma’s verjaardag een plantje uit het park wil meenemen. Haar familie grijpt minpunten en haar vader is woedend.

In het begin leek dit boek me zooooo saai! Ik snapte er helemaal niks van en vond er ook helemaal niks aan. Ik heb besloten om door te lezen en ik heb hierna het boek in een keer uit willen lezen. Het boek wordt na de eerste hoofdstukken al zo spannend dat je jezelf bijna gedwongen voelt om door te lezen. Zelf vond ik het boek erg makkelijk om te lezen, maar ik denk dat het wel pas geschikt is voor kinderen vanaf 11/12 jaar. Ook vind ik voor kinderen die wat meer moeite hebben met lezen de lettertjes vrij klein wel zijn de hoofdstukken lekker kort (4 á 5 bladzijde per hoofdstuk ongeveer). In de alinea hierboven heb je gelezen wat er zich aan het begin van het boek afspeelt. Ik kan er verder helaas verder nog niks over vertellen, want dat heb ik het verhaal grotendeels al verklapt. Ik hoop dat jij dit stuk hierboven zooo spannend vond, dat je gelijk naar de boekhandel wil racen om het te halen!!!

5 juli 2018

Piratenzoon

Zain is een Marokkaanse jongen. Zijn vader is een piraat en heeft een harem. Zains moeder is een Nederlandse bijvrouw van Zains vader. Zain is net afgestudeerd en wordt samen met de gouverneurszoon naar een Paleisschool in Istanbul in Turkije gestuurd. Een Turkse kapitein zal ze naar Turkije brengen. Samen met 3 andere jongens gaan Zain en de gouverneurszoon aan boord om naar de paleisschool te vertrekken. Tijdens de reis worden ze gevangen genomen door Spanjaarden en worden ze galeislaven. Zain heeft een beter leven als een van de waterbrengers op een Spaans galeischip. Na een poosje gaan ze met de galei vloot op weg naar Nederland om daar oorlog te voeren. Tijdens de reis naar Nederlands gaat het alweer mis. Deze keer worden ze overvallen door de Engelsen. De Engelsen weten een aantal schepen tot zinken te brengen en Zain’s schip is een van de weinigen die weet te ontsnappen. Alle ontsnapte boten verzamelen weer in een klein havenstadje en daar moeten ze de winter doorbrengen. Zal het Zain ooit lukken om te ontsnappen en weer een normaal leven te leiden?
Ik vond dit boek erg snel en makkelijk weglezen. Het was goed geschreven en het boek start ook gewoon al meteen goed. Het boek gaat dus over een jongen uit Marokko terwijl normale boeken uit die tijdsperiode over mensen in Nederland gaan. Daarom is dit een heel ander soort boek. Je komt dingen te weten die je anders nooit te weten zou zijn gekomen. Dat is leuk. Wat ik wel heel erg jammer vond is hoe het verhaal eindigde. Alles gaat gewoon goed en opeens eindigt het boek op een heel aparte manier. Zo’n soort einde kon ik gewoon niet voorspellen en dat maakte het einde wel weer leuker. Als ik het boek een cijfer moet geven zou ik het een 8 geven want het boek is goed geschreven maar het einde is toch een minpunt voor mij.

Niet thuis

Het boek Niet Thuis is geschreven door Jacques Vriens en gaat over 7 kinderen die in een leefgroep wonen. Ze hebben allemaal een bijzonder verhaal en kunnen het goed met elkaar vinden. Hannah is de hoofdpersoon en vangt toevallig een geheim gesprek op tussen hun groepsleider. Zodra de kinderen er achter wat er aan de hand is bedenken ze een plan. En wat er dan gebeurd.....
Ik vond dit een super spannend en leuk boek! Het was makkelijk te lezen en ik had het dan ook snel uit. Wel zijn de lettertjes wat klein, maar dat was geen probleem.

19 april 2018

Otis


De boekomslag ziet er al meteen aantrekkelijk en mooi uit, en zo is het verhaal ook. Spannend, origineel, verfrissend en grappig, precies de elementen die een boek goed maken. Otis is zo'n leuke aardige jongen, en je komt in een totaal andere wereld. Nee, je wordt meegenomen in de wereld van Otis.
Dat moet ik natuurlijk even uitleggen. Waarschijnlijk snapte je al dat Otis de hoofdpersoon is. Het staat luid en duidelijk vermeld op de cover. Otis heeft het wel niet al te makkelijk, zijn moeder zeurt de hele tijd, zijn vader is altijd nog onbekend, en dan is er nog school... En nog een probleem; hij wordt opgescheept met een achtergelaten peuter. Het is een lief meisje, en ze heet Nuru. Maar haar situatie is dus niet al te best, en wat moet Otis nu doen? Later komen er nog veel meer problemen bij, die Otis allemaal in zijn eentje wil oplossen. Is dat de beste manier? We zullen het zien.
Ik heb niet heel veel meer over Otis te zeggen. Ik weet zeker dat je het leuk zal vinden. Ik was nog wel iets vergeten: het is ook leerzaam. Je leert verschillende culturen kennen, en je leert dat je er niet alleen voor staat. Het boek heb je snel uit, het is aangrijpend.. Moet ik nog meer zeggen? Lees het gewoon! ;)

NIEMANDS MEISJE

Zoals veel boeken die Lydia Rood schrijft, is Niemands meisje ook weer een nieuw heftig boek. Ik geloof dat het zelfs een gevolg is op een boek van Lydia Rood dat ik ook heb gelezen, namelijk Survival. Dat ging erover dat Liesbeth, de hoofdpersoon van de boeken, naar een vreselijk survivalkamp ging. Dat vond ik al een heel heftig boek. En nu gaan we weer verder met Liesbeth, die er niet zo goed vanaf is gekomen.
Liesbeth is opgenomen. Dat is er gebeurd. Er wordt niet verteld waarom ze is opgenomen, daar kom je steeds meer achter als je het boek leest. Het gaat natuurlijk niet goed met haar. Ze heeft gesprekken met haar psycholoog Judith. Hier zijn verder geen omschrijvingen bij, je leest alleen het gesprek van Judith en Liesbeth. Je weet het dus ook niet wanneer Liesbeth huilt. Daarom voelde ik me nogal geïsoleerd. Misschien is dat de bedoeling, en het geeft ook een interessante sfeer, maar ik vond dat eigenlijk niet zo fijn. Verder vertelt Liesbeth beetje bij beetje wat er vooraf is gebeurd, met dialogen en beschrijvingen over dingen. Daarna komt daar nog iets bij, ze gaat dan ook naar een jongerengroep die allemaal iets heftigs mee hebben gemaakt. Dat is erg leuk om te lezen. Maar het zijn best veel personen die je moet leren kennen.
De opzet is mooi, en het is ook altijd leuk om te puzzelen naar de waarheid (vind ik tenminste). Wat ik jammer vind, is dat alles door elkaar is. De ene keer lees je iets uit het verleden en de andere keer weer in het heden. Je moet heel goed kunnen omschakelen. Verder is het boek dus heel heftig, er gebeuren zo veel erge dingen, en daar houd ik niet zo van. Te veel drama is namelijk niet zo realistisch, al kun je wel  wegduiken in een vreselijke wereld, en dan denk je: "Mijn leven is zo gek nog niet.". Dus als je dat wat lijkt, lees het dan even. Want hoe heftig het ook is, je wordt meteen meegesleept en je leest het boek ook zo uit.

7 april 2018

Anna’s grote reis

1847, Amsterdam
Nadat het broertje van Anna, Cornelis is overleden gaan Anna en haar familie mee met haar vader [haar vader is kapitein] op reis. Normaal is dat ongebruikelijk maar vanwege de dood van haar broertje wil het gezin bij elkaar zijn. Ze gaan op reis naar Oost Indië. Terwijl iedereen nog vol zit met gevoelens belanden ze in vreemde situaties. Eenmaal aangekomen gaan Anna, haar moeder en haar zusje naar hun ooms. En dan begint het avontuur pas echt.
Anna’s grote reis is een mooi boek. Je reist echt terug in de tijd. Er word heel goed omschreven hoe het in Amsterdam, op een boot en in Oost Indië is. De gevoelens kunnen wel beter worden omschreven. Het boek mist veel spanning en verdriet, maar toch zit je goed in het verhaal. Ook kan er wel iets meer gebeuren, maar de verhaallijn op zich is wel goed. Er worden [erg leuk bedacht] woorden van die tijd en ook Oost Indische gesproken. Achterin is een woordenlijst waar alles wordt uitgelegd. Ik geef het boek een 7 omdat het een origineel boek is. Het is een aanrader en voor boyss and girlss van 10 jaar. Veel leesplezier!

De Waterwaack van Natterlande

Het verhaal wordt verteld door Toffee en Gum die om beurten een hoofdstuk schrijven.
De tweeling Toffee en Gum leiden een normaal leven. Ze hebben wel een beetje vreemde ouders, die uit alles winst proberen te halen, maar het zijn voor de rest 2 gewone kinderen. Totdat hun moeder een brief krijgt, waarin staat dat ze een ‘Waterwaackhuis' in het moerasachtige natuurgebied de Zomp, erft. De ouders van Toffee en Gum ruiken geld. Terwijl ze bezig zijn met het voorbereiden om te gaan verhuizen, gaan Toffee en Gum alvast op onderzoek uit. Zo gaat Gum naar Barry’s boeken batterij, waar ze er achter komt dat er ooit een dichter is geweest die de zomp vol wou bouwen, en dat dat niet goed afliep. Als de tweeling verhuist wordt het allemaal nog gekker: De notaris die hen verwelkomt in het huis heet meneer kolk en druipt van het water. En bovendien blijkt hun moeder niet de enige die recht heeft op de erfenis: er zijn nog 2 anderen. Theodora Water, een deftige mevrouw, en Tereisias Nadorst een oude, vieze man. Als hun ouders gelijk de 1ste dag gaan proberen te bouwen, staan ze voor een raadsel. Het huis spuugt spijkers uit, de sterkste lijm druipt als duivensnot naar beneden en de verf bladdert af. Gum en Toffee ontdekken een oude telefoon en toetsen voor de lol een nummer in wat aan een blaadje aan de muur hangt. Ze krijgen een man aan de telefoon die uitgebreid begint te praten over ene Wanne Tobbe. Ze komen mensen tegen die een vreemde dans doen. En een visser die bij een geheimzinnig meertje aan het vissen is. Terwijl hun ouders verwoed proberen de zomp vol te bouwen, gaan Tofee en Gum op onderzoek uit en ontdekken ze steeds meer geheimen waardoor ze begrijpen dat dit nog eens gevaarlijk kan worden. Als hun ouders een manier gevonden hebben om een woonwijk te bouwen gaan ze hard aan de slag.. Maar dan komt de tweeling er achter wat er echt aan de hand is…
De Waterwaack van Natterlande is een boek dat bruist van de fantasie. Er komen rare namen en grappige situaties in voor. Er zitten mooie plaatjes in het boek, waardoor je een beter beeld krijgt van hoe het er allemaal uit ziet. Het is een best dik boek, en je leest er soms lastig doorheen. Het is wel heel leuk hoe Toffee en Gum op elkaar reageren, maar soms word er veel op hetzelfde doorgehamerd. Alles bij elkaar is het wel een boek waar je blij van word, en daarom geef ik het een… 7,5
Het is zeker een aanrader en voor boyss and girlss vanaf ongeveer 9/10 jaar.
Veel plezier!

15 maart 2018

Bestemming onbekend

Rider is geen geluksvogel. Iedereen in haar familie is dood of onbekend. Ook haar oma overlijdt, waar ze woonde nadat haar moeder was gestorven, en nu is er nog maar één optie over: een oudoom in Chicago. Rider woont in Californië en moet dus wel een flinke reis maken om daar te komen. Ze gaat per trein, en niet alleen, maar met begeleider Dorothea. Ze gaat een twee dagen lange reis maken naar een onbekende bestemming. Nu gaat het om die reis. De trein bestaat uit een aantal plekken, zoals een panoramabar, en daar leert ze allemaal mensen beter kennen. En oh ja, ze heeft geen geld meer, dat heeft ze opgemaakt bij het eerste station. Hoe gaat dat nu verder? Lees dit verhaal van Rider, Dorothea, Neal, en nog meer leuke personen.
Het is een niet zo dik boek, en het is ook een vrij luchtig boek. Als je de achterkant van dit boek leest, zul je ontdekken dat het over een treinreis gaat, waar iemand mensen leert kennen, en dat is niet het spannendste onderwerp. Dus ik vind het knap dat het zo boeiend kon zijn, en dat je hier een heel verhaal van kan maken. En echt, het is een geweldig verhaal. Ik had het zo uit, want je wilt gewoon verder lezen. En je merkt, hoe verder je in het boek zit, dat Riders leven toch best heftig is. Dus alle goeie elementen zitten in het boek, volgens mij dan. Van mij had het boek wel langer gemogen! Maar het is een reuzefijn boek en fijn om ertussendoor te lezen. Er zit een open einde in het boek, echt een open einde, wat tegelijkertijd heel irritant is en heel bijpassend. Het is een vrij verhaal, ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen. Luchtig en toch niet. Prachtig.

De wereld achter het hek

Daar woont Subhi, achter het hek. Hij is negen jaar en heeft nog nooit iets anders gezien dan zijn eigen vluchtelingenkamp. Maà (zijn lieve moeder) en Queeny (zijn irritante oudere zus) wel, en Ba, zijn vader, die is in de buitenwereld. Subhi wacht altijd nog op hem, maar hij weet zeker dat Ba daar ergens is. Maar voor de rest heeft hij echt niks te maken met de buitenwereld. Het leven is in het kamp. Iedere dag is er wel iets. Soms maakt hij tekeningen, of kijkt hij uit voor de Overhemden, en dan is er nog zijn beste vriend Eli, die misschien wel wat ouder is, maar ze kunnen niet zonder elkaar. Zo gaat het leven door. Maar dan staat er plotseling in de nacht, als Subhi buiten is, een meisje in het vluchtelingenkamp. Je ziet zo dat ze van de andere wereld komt. Ze heet Jimmie. En algauw ontstaat er een ondoorbreekbare vriendschap tussen de twee. Jimmie komt zo vaak als ze kan naar het kamp, waar Subhi haar kan helpen om het boek van haar overleden moeder te ontcijferen - Jimmie kan niet lezen en Subhi wel. Maar sinds Jimmie komt begint alles te veranderen...
Van de buitenkant ziet het boek er al interessant uit, met een groen opvallend vogeltje en cijfers en letters. Ik vond het boek er al meteen aantrekkelijk uitzien. En dan begint het. Ik ben niet negen jaar, maar als lezer leef je al meteen mee met de leuke Subhi. Maar hoe onschuldig het misschien begint, zo eindigt het niet; het einde is nogal heftig. Het laat de ware waarheid zien, en het laat zien hoe erg zulke vluchtelingenkampen toch zijn met mensen die daar al heel lang vast zitten. Nu gaat het om Rohingya, maar het kan natuurlijk ook om andere personen gaan. Je zit er echt in. Je hoort geen feiten van buitenaf, je zit erin. En dat is heel goed gedaan. Dit boek is vrij up to date, actueel, en daarom grijpt het je zo aan. Maar ondertussen gaat het dus ook over vriendschap, liefde, familie en zo is het een prachtig maar heftig boek. Ik kan het je echt aanraden, je leert ervan maar het is ook een mooi verhaal!

22 februari 2018

S.T.A.G.S

Dit verhaal begint bij Greer MacDonald, een heel slim meisje die naar de S.T.A.G.S gaat, een school. Als zij daar aankomt, is het meteen duidelijk dat ze een buitenbeentje is. De school wordt overheerst door de Middeleeuwers, de populairen, met als leider Henry de Warlencourt, een hele knappe jongen. Misschien ben je een beetje verbaasd dat zij de Middeleeuwers heten, dus dat zal ik uitleggen. De school is verschrikkelijk oud, en dat zie je ook meteen. De leraren heten Broeders, en je moet zelfs bijpasselijke "Middeleeuwse" kleren dragen. Greer vindt alles maar raar en mist haar oude school en haar vrienden erg. Ze is hier zo alleen. Maar dan komt het. Ze krijgt een uitnodiging van Henry, om in de herfstvakantie naar zijn huis te komen om te gaan jagen schieten vissen. Ze is overduidelijk enthousiast, en haar kamergenote, die haar normaal altijd negeert, lijkt nogal jaloers. Dus gaat Greer naar zijn enorme landgoed. Ze blijkt niet de enige te zijn die is uitgenodigd: Chanel en Shafeen zijn er ook, en toevallig ook buitenbeentjes. Is hier een verklaring voor? Maar Greer laat het los en verheugt zich op de hele week. Wat uiteindelijk toch niet zo'n goed idee was....
Ja,ja, een heel nieuw boek van M.A Bennett. Het is niet te vergelijken met een ander verhaal, dit is toch wel een heel origineel idee. En hoewel het nogal gruwelijk was, ben ik enthousiast. Het verhaal is spannend, met onverwachte wendingen, en met liefde. Ik vind het heel geslaagd. Ook vind ik de manier van schrijven heel leuk, vanuit het ik-standpunt. Greer vertelt het verhaal sarcastisch, grappig en toch serieus. Het verhaal is verdeeld in een inleiding en drie delen. Jagen, Schieten en Vissen. Je komt steeds meer te weten, en dan kom je achter die enge waarheid. Ik vond het einde alleen niet zo fijn, een open einde. Daar houd ik niet van. Het lijkt me namelijk niet dat er een tweede deel komt. Maar ondanks is het zo spannend en verrassend, je moet het wel uitlezen! Dat doe je dan ook in een razend tempo. En dan die omslag, die een soort van 3D is, je kunt het voelen, zelfs de omslag ziet er spannend uit. Ik geef het boek een negen, dus ga maar gauw lezen.

Eenzaam en extreem ver weg

Ergens heel ver weg, ver weg in de toekomst en ver weg van de aarde, daar vliegt de Ventura-Saga I, een ruimteschip van de NASA. Dit ruimteschip is al jaren op weg naar de dichtstbijzijnde bewoonde planeet, en dat duurt al heel lang. Meerdere generaties van mensen hebben nooit een planeet gezien; ze zijn op het ruimteschip geboren en zullen er ook sterven. Zo ook Seren. En hopelijk snap je daarom wel dat ze niet meer weet waarom ze leeft. Wat is de zin van je leven als je toch nooit een planeet zult zien? Als je toch nooit de eindbestemming ziet? Dat weet Seren niet meer. En dan heb je ook nog die verschrikkelijke wet, waarin staat dat het bestuur jouw levenspartner uitkiest, waar je kinderen mee moet krijgen. Laat dat nou net het probleem zijn. Serens levenspartner is de vreselijke arrogante Ezra. En dan komt Dom haar leven. Nog nooit heeft ze zoiets gevoeld. Dom is lief, knap, grappig en gewoon geweldig. Maar hij heeft een levenspartner en zij ook, dus hoe kunnen ze in hemelsnaam hun droom waarmaken? Een relatie is illegaal, en het is niet precies bekend wat nou de straffen zijn, maar ze zijn zeker heel erg. 
Een onmogelijke liefde, dat is waar het boek van Kate Ling over gaat. Maar dan wel in een hele interessante omgeving, en dat is wat het erg speciaal maakt. Daarom is het origineel en leuk om te lezen. En de liefde van Dom en Seren is ook prachtig omschreven, je "ziet" zo dat ze elkaar soulmates zijn. Ik vond het boek erg prettig om te lezen, het is wel heel wat drama uiteindelijk, maar het las niet heel moeilijk weg en ik had het boek snel uit. Verder is het einde ook heel verrassend, onverwacht en ongelofelijk spannend. Daarom kan ik je dit boek zeker aanraden, ik vond het een erg mooi verhaal. Ik geef het een acht. Het is niet het origineelste verhaal wat ik ooit heb gehoord, maar toch is het heel interessant. Ik vond de omslag ook erg mooi. Gewoon lezen!

Onruststokers


Alena woont bij haar halfbroer Danny en zijn vriend Nick. Haar leven is best oké, geen onverwachte wendingen, gewoon een leven. Al weet ze wel niet veel over haar moeder, omdat Danny nooit over haar wil praten, en ze weet eigenlijk niks van haar vader, die voor iedereen onbekend is. Ze is haar hele leven nieuwsgierig geweest naar haar overleden moeder. Maar ze komt echt niks te weten, ze heeft alleen een paar flashbacks en herinneringen. Maar nu ze vijftien is, wil ze toch wel echt meer te weten te komen. Alena raakt gefrustreerd, omdat het lijkt niemand haar iets wil of mag vertellen. En dan heb je ook nog die aanslagpleger die bommen probeert te laten afgaan in supermarkten. Ja, nu gaat het spannend worden.Wat is er toch aan de hand?
De cover ziet er meteen als spannend uit, over glassplinters. Je weet wel ongeveer waar je aan begint. Dit is het eerst young adult boek van Catherine Barter. Het is een heerlijk lang en ingewikkeld boek, en het is erg spannend. Het lijkt ook niet heel erg op andere boeken.Het boek bestaat uit verschillende delen, waarin Alena steeds meer te weten komt over iets. Ik vind het een geslaagd boek, hoor! Alleen vond ik het einde jammer. De achterkant (beschrijving van het verhaal) is heel spannend, de halfbroer die Alena's plannen probeert te dwarsbomen, haar leven die op grondvesten begint te schudden... Maar het einde is helemaal niet zo spannend. Eerlijk gezegd snap ik niet helemaal waarom er zo'n heisa over wordt gemaakt. Maar hiermee probeer ik niet te zeggen dat het boek vreselijk is of dat je het niet moet lezen. Ik vind het een goed boek en ik zou het als ik jou was wel lezen. Het is leuk en spannend, heus waar!

Schildpadden tot in het oneindige

Dit boek gaat over Aza Holmes, een meisje met vele angsten. Ze heeft dwanggedachten, die erg veel macht in haar hoofd hebben. Daardoor heeft ze het niet al te makkelijk. Ze staat er gelukkig niet alleen voor: ze heeft haar lieve moeder en haar beste vriendin Daisy. Als Aza en Daisy horen van de gevluchte miljardair Russel Pickett die gezocht wordt, zijn ze (vooral Daisy) meteen enthousiast. Want er staat je een hele hoge beloning op te wachten als je hem vindt. En Aza, die kent de zoon van Russel Pickett van toen ze jong waren. Ze gaan al snel samen naar het enorme huis van Russel Pickett en zijn zoons Davis en Noah. Aza heeft Davis al heel lang niet meer gezien, en hij blijkt heel erg knap te zijn. Je hoort het al: ze is verliefd. Maar al deze gebeurtenissen samen maken het wel heel erg druk en stressvol voor Aza. Dwanggedachten blijven maar komen, ze voelt zich "als een spiraal die steeds krapper wordt". Hoe gaat dit verder?
Ik was meteen blij dat ik het boek kon lezen, en het verhaal stelde me zeker niet teleur. Er zit liefde, spanning, en vriendschap in. Ook is het een origineel boek, je leert heel wat over een nieuw onderwerp, dwanggedachten. Dat klinkt een beetje stom, maar echt, hier is volgens mij nog niet vaak over geschreven. Al vanaf het begin kun je Aza heel goed begrijpen en lees je met haar mee.Het is handig dat haar dwanggedachten schuingedrukt staan. Het is een tienerboek, daar kan ik verder niet veel meer over zeggen. Ik vond het geweldig. Het einde is niet prachtig, maar heel realistisch. Het boek is best wel realistisch. En alle details zijn leuk, ook snap je veel meer als je verder leest, bijvoorbeeld de titel, of het plaatje. Het is echt een boek om aan te raden. Hoewel het best heftig is, leest het makkelijk weg en heb je het snel uit. Het is echt een fijn boek, ik hou van dit soort boeken, dus ik geef het een negen.

1 februari 2018

De Nieuweling

Fletcher is een leerling van een smid. Als er markt in de stad is en Fletcher moet achter de smidskraam staan, komt er een oude gepensioneerde soldaat langs. De soldaat biedt Fletcher een boek aan in ruil voor wat geld. Fetcher neemt het aanbod aan en leest het boek. Het boek blijkt een instructie te zijn om een eigen demon op te roepen, tenminste als je de gave hebt. Fletcher denkt dat het geen kwaad kan en besluit het te proberen. Alleen: de zoon van de baas van hun dorp wil hem ook hebben. In het café moet Fletcher vechten om te overleven.
Fletcher gaat uiteindelijk naar de begraafplaats en roept daar een demon op. Helaas komt de zoon van de baas van het dorpje eraan met twee andere medeplichtigen die van plan zijn hem te vermoorden. Fletcher weet bijna te ontkomen, maar dan wordt hij toch ontdekt. Fletcher weet te ontsnappen, maar hij heeft bijna de zoon van de baas van hun dorpje vermoord. Daarom moet Fletcher vluchten.
Na een lange zwerftocht komt Fletcher in de grote stad terecht. Daar komt hij professor Arcturus tegen. Een docent van de Vocans Academie. Deze neemt hem mee naar de Academie en leidt hem samen met andere jongens en meisjes op.
Als er een toernooi komt in de Vocans Acedemie wil Fletcher natuurlijk winnen. Maar er is echter één probleem: er zijn twee hele goede edelen die hem het willen beletten. Zal het Fletcher lukken om het toernooi te winnen? En zal het Fletcher eigenlijk lukken om uit handen van de wachters van zijn oude dorpje te blijven? Dat alles lees je in dit boek.
Ik vond het een goed boek. Interessant en niet langdradig. Het is op een leuke manier geschreven en je wilt steeds verder lezen als je eenmaal bezig bent. De hoofdpersoon is aardig en ook interessant. Het is leuk om meer over de hoofdpersoon van het boek te ontdekken naarmate je het boek verder uitleest. Het boek is netjes geschreven en er wordt veel informatie verteld. Kortom, ik vind het een goed boek. Het verdient naar mijn mening een 9.0 want het is een heel goed boek, alleen soms staan er hele rare zinnen in en dat vond ik helaas ook irritant.

8 januari 2018

Het geheim van het Nachtegaalbos

Het is 1919. Henrietta [ook wel Henry] en haar familie verhuizen naar een oud huis aan zee. De broer van Henrietta is net gestorven en het gezin probeert weer een normaal leven te leiden. Maar ook op zo’n rustige en mooie plek, blijkt dat lastig te zijn. Henrietta’s moeder is depressief. Dokter Hardy, een nogal vreemde dokter, vind Henry, probeert haar te genezen. Henry mag absoluut niet naar haar moeder toe, ze heeft rust nodig. Dokter Hardy geeft haar pilletjes om te slapen. Ondertussen zoek Henry naar een manier om de tijd door te komen. Achter het huis ligt een bos, en ’s avonds, als het donker is, zweeft er een sliertje rook tussen de bomen door, en is er een vaag lichtje te zien. Henry wordt nieuwsgierig en gaat op onderzoek uit. Ze maakt kennis met Mot, een mysterieuze vrouw met wijze woorden die in het bos woont. Samen worden ze het er over eens: De moeder van Henry heeft niet alleen rust nodig, maar vooral liefde. En dan is er nog Helldon, en ene dokter Chilvers waar haar vader en kinderjuffrouw het over hebben….
Het geheim van het Nachtegaalbos is een mooi boek, en zeker aan te raden. Je kan het verdriet van Henry bijna voelen: Haar broer is omgekomen toen er brand was in hun huis, haar vader is op reis, haar moeder is ziek, en haar kinderjuffrouw lijkt Dr. Hardy volledig te vertrouwen. Haar enige troost kan ze vinden bij haar babyzusje, en bij Mot. Er zitten ook goede cliffhangers in het boek, waardoor je graag wilt doorlezen. Het lijkt wel een beetje op een sprookje, er zit ook veel fantasie in. Het boek is voor jongens en meisjes en ik zou zeggen dat het voor 10+ is.